Największe i zarazem najpiękniejsze miasto Semavii, będące jednocześnie klejnotem państwa znajduje się w jego centralnej części, pośród nizin. Otoczone kamiennym murem, wałami ziemnymi i fosą, stanowi niełatwy cel dla atakującego, bowiem umocnienia są jednocześnie idealnym podestem dla strzelców: kuszników i łuczników, z których słynie ten piękny, urodzajny kraj. Mortava została podzielona na Dzielnicę Świątynną, Dzielnicę Mieszkalną, Targowisko i Zamek do którego wstęp mają tylko nieliczni. Mieści się w nim bowiem siedziba króla i Najwyższej Rady Semavii.

Czymże byłoby państwo bez pomniejszych, rozsianych po terenie całego królestwa miast, miasteczek i wiosek? Osady ludzkie Semavii są oddalone od siebie o mniej więcej dzień konnej jazdy a większe ośrodki dzieli nieco większa odległość, zawsze jednak na trakcie podróżny znajdzie miejsca na spoczynek: Karczmy i Zajazdy. Same gościńce są przyjazne i biegną pośród nizin, jednak nikt nie zagwarantuje, że wędrowiec nie napotka na swojej drodze żadnych niespodzianek. Zarówno tych miłych, jak i wprost przeciwnie.

Rozległe, semaviańskie lasy ciągną się na setki kilometrów przez cały obszar kraju i stanowią ostoję zarówno dla zwierząt jak i samych ludzi. Nietrudno tu się zgubić, niekiedy można jednak liczyć na pomoc kruków które sobie tylko zrozumiałym zwyczajem, wyprowadzają wędrowca krążąc nad jego głową i głośno kracząc. Często można spotkać tu dzikie zwierzęta typowe dla terenów leśnych. Góry Semavii to w większości łagodne pagórki o zalesionych szczytach, piękne wąwozy i zielone stoki na których organizowana jest hodowla bydła, owiec i kóz.

Szeroka, kręta rzeka o łagodnym nurcie biegnie przez całą Semavię, rozgałęziając się po drodze na pomniejsze i zasilając w ten sposób cały kraj w wodę. Swój początek ma pośród gór i ciągnie się nizinami przez większe miasta i stolicę, by na zakończyć swój bieg w największym mieście portowym, na północnym wybrzeżu Semavii. Bogata w ryby słodkowodne wszelkiego rodzaju, jest również głównym szlakiem spławnym drewna - najpopularniejszego budulca państwa.

Tereny przygraniczne to blizny na krajobrazie Semavii. Wycięte lasy, spalona ziemia i zabudowania, błąkające się po pogorzeliskach dzikie psy i ludzie z obawą spoglądający na każdego wędrowca to widok niemal powszechny. Na terenach tych rządzi prawo silniejszego a słabszy zostaje pożarty. To właśnie tutaj dochodzi do handlu ludźmi oraz przemytu wszelkiej maści towarów. Jeśli nie jesteś mistrzem miecza albo desperatem, lepiej nie zapuszczaj się w te strony.

Szum morza, krzyk mew, piach pod stopami i niezliczone wraki na nim osiadłe to obraz semaviańskiego wybrzeża. Poza niewielkimi osadami rybackimi na wybrzeżu u ujścia Semy, czerwonymi dachami domów rozlewa się Brva - największe miasto portowe Semavii. To tu rozładowywane są statki handlowe, tu przypływają ludzie w poszukiwaniu szczęścia i stąd wyruszają wyprawy mające odkryć Świat za Wielką Wodą.