Pomiędzy skalistymi szczytami, nieco poniżej linii wiecznego śniegu, swoje surowe, kamienne piękno i majestat prezentuje Vendor, ogromna twierdza będąca jednocześnie stolicą Vistarii. Wysokie i grube mury Vendoru, nieustannie patrolowane przez odzianych w futra żołnierzy, zawsze potrafiły zniechęcić do ataku nawet najbardziej wytrwałych napastników. To surowe miasto podzielone zostało na Dzielnicę Świątynną, Mieszkalną, Targowisko i Zamek, w którym urzęduje władca i jego rada.

W przeciwieństwie do przyjaznych i w opinii ludzi północy niemal bezbronnych osad Semavii, vistarijskie miasta, wioski i chutory mają zawsze charakter obronny. Otoczone są wysokimi palisadami lub kamiennymi murami, a na ich terenie znajduje się zawsze ostrzegawcze ognisko, rozpalane wyłącznie w przypadku problemów. Rzecz jasna, przy głównych szlakach nie brakuje karczm i popasów, ale wszystkie one zawsze maja charakter punktów umocnionych. Główne szlaki komunikacyjne Vistarii są często patrolowane przez oddelegowane do tego oddziały wojskowe.

Niebosiężne szczyty rozcinające ostrymi graniami ciała przepływających obłoków to codzienny widok dla mieszkańców Vistarii. Tutejsze góry, to chyba jeden z najbardziej niebezpiecznych i zdradliwych terenów Idias. Zdradzieckie rozpadliny i przepaście oraz śnieżne i kamienne lawiny to tylko część z niebezpieczeństw czyhających na ludzi w tutejszych górach. Kolejne zagrożenie stanowią żyjące tu zwierzęta i zezwierzęceni grasanci. Na tych terenach lepiej nocą nie zapuszczać się poza bezpieczne schronienia. Koniec końców, któż może wiedzieć, co czai się na wędrowca w mrocznych jaskiniach?

Mroczne, pokryte śnieżnymi czapami i niemal odwieczne iglaste lasy, są domem dla wielu różnych gatunków zwierząt, a także bandytów, dezerterów i wszelkiej maści mętów ukrywających się przed prawem. Co jakiś czas vistarijskie wojsko organizuje wielkie „Sprzątanie Lasu” polegające na wypłaszaniu i chwytaniu wszystkich szumowin. Złapani, o ile nie dowiodą swojej niewinności, są wcielani do karnych oddziałów i wysyłani do najcięższych prac. To głównie w owych iglastych lasach odbywają się, organizowane przez szlachtę, polowania na grubego zwierzą.

Tereny przygraniczne Vistarii nie różnią się zbytnio od swoich semaviańskich odpowiedników. Także tu dominują spalone wioski i miasta oraz powycinane lasy. Po pobojowiskach snują się zdziczałe psy i podejrzanie wyglądający ludzie, a w księżycowe noce, ponoć można tu spotkać coś znacznie gorszego ... Dla własnego bezpieczeństwa, lepiej nie zapuszczać się w te strony bez większej potrzeby.

Północne morze nie należy do spokojnych, a na jego wybrzeżu próżno szukać ciepłych piaszczystych plaż. Tutaj królują fiordy, a skaliste wybrzeża i niewielkie kamieniste plaże są domem dla rybaków i wielorybników. To tutaj, nad najdłuższym fiordem leży Vyrendal – największe miasto portowe i druga co do wielkości forteca Vistarii.